MAY PAG-ASA PA BA ANG OPOSISYON SA CENTRAL LUZON? (Sa gitna ng pagkawatak-watak ng Uniteam)

Ang Central Luzon ay matagal nang kinikilalang makapangyarihang puwersa tuwing halalan — pangalawa sa pinakamalaking botong pinanggagalingan sa buong bansa na may halos 7.7 milyong rehistradong botante. Noong 2022, malinaw ang pasya ng rehiyon: solidong Marcos-Duterte Uniteam. Ngunit sa gitna ng tumitinding bitak sa pagitan ng dalawang lider ng Uniteam, lumalawak ang espasyo para sa mga kandidatong oposisyon na noon ay tila walang puwang.

Isang masalimuot ngunit mahalagang halimbawa nito ay ang Pampanga, na may higit 1.4 milyong boto. Matagal nang balwarte ng pamilyang Pineda, na kilalang malapit kay dating Pangulong Gloria Macapagal Arroyo — isang alyado ni VP Sara Duterte. Subalit ang opisyal na suporta ng Pinedas ay napunta sa Alyansa, ang koalisyong pinangungunahan ni Pangulong Bongbong Marcos. Sa kabila nito, kapansin-pansing wala sa entablado ng Alyansa sortie ang dalawang pangunahing pangalan ng administrasyon: Marcos at Arroyo.

Kung sa Metro Manila, bukas at garapalan ang proxy war — lalo na’t ginagantihan ni VP Sara ang mga mambabatas na pirma sa impeachment laban sa kanya — sa Pampanga, tila naglalakad sa gilid ang lahat. Maaaring dahil masyadong makapangyarihan ang Pinedas para isangkot sa pampulitikang giyera. Sapat pa nga ang kanilang neutralidad para bigyan ng screen time ang opposition bets na sina Francis Pangilinan at Bam Aquino.

Sa lokal, naroon ang mga Liberal Party stalwarts — sina Danilo Baylon at Ed Panlilio — na tahasang humaharap sa Pineda machinery. Sa mga sortie nila, bitbit nila ang mga dating opisyal gaya nina Heidi Mendoza at Leila de Lima, mga mukha ng reporma at paninindigan. Ayon kay Baylon, “Hindi lang popularidad ang dapat tingnan — kundi ‘yung may nagawa.” Isa itong mensaheng tila tumatama sa pagod na botante na sawa na sa trapiko ng pangalan at apelyido.

Sa Bulacan, Zambales, Nueva Ecija, at Tarlac — may mga bitak na rin sa dating matibay na pader ng Uniteam. Sa Bulacan, muling tumaya si Gov. Daniel Fernando sa Alyansa, kahit noong 2022 ay tumaya siya kay Robredo pero hindi nagbunga. Sa Nueva Ecija, muling lumutang si Gov. Umali, na sa kabila ng pagiging tahimik noong 2022, ngayon ay lantaran nang sumusuporta sa opposition-backed bets. Sa Zambales, ang Alyansa ay may basbas ni Gov. Ebdane.

Ngunit ang pinaka-kapana-panabik ay ang Tarlac — dating tahanan ng mga Cojuangco at Aquino, isang lalawigang marunong lumundag kung kailan kailangan. Sa isang banda, nasa Partido Federal si Cristy Angeles, dating mayor ng Tarlac City. Sa kabila, naroon ang pamilyang Yap ng NPC na parehong sumusuporta sa mga Alyansa at Team Duterte bets, depende sa kandidatong may bitbit na Iglesia endorsement. Sa kalagitnaan nito, lumulutang ang Kiko-Bam tandem na may grassroots backing ng Kaya Natin Youth, isang grupo ng dating Kakampinks.

Dito makikita ang di-predictable na ugali ng botante sa Luzon. Ayon sa Pulse Asia, 20% lang ng botante sa Luzon ang may kumpletong listahan ng mga senador, kumpara sa higit kalahati sa Visayas at Mindanao. Kaya naman, swing region pa rin ito — pwedeng sumalo, pwedeng bumitaw.

Ang tanong ngayon: Saan tutungo ang Central Luzon? Magiging Marcos pa rin ba, Duterte, o may bagong boses na maririnig?

Ang 2025 midterm elections ang magpapakita ng mas malinaw na larawan — kung ang Uniteam ay isa nang nakaraan, at kung ang oposisyon ay may tunay nang pag-asa. Para sa mga botanteng pagod sa dating gawi, ang Central Luzon ay maaaring maging simula ng tunay na pagbabago.